Dzień dobry.

Ina.

Dzień dobry bądź dobry wieczór, drogi Gościu. Witam w moim temacie.

Czytam to forum od ponad roku, napisałam kilka postów, a dotychczas się nie przedstawiłam. Cóż za niewybaczalny brak kultury z mojej strony. Czas to naprawić.

Jak można zobaczyć nad kolorowym obrazkiem 100x100 pixeli znajdującym się po lewej stronie napisanego przeze mnie tekstu, "ukrywam się" pod nickiem Ina.. Niewiele Wam to mówi, prawda? W takim razie powiem, a raczej napiszę o sobie coś więcej.

Nareszcie mogę nazwać siebie studentką. Idąc dalej tym tropem można poznać mój wiek - 19 lat.

Od zawsze lubiłam zwierzęta. Niedawno doszłam do wniosku, że już jako kilkuletnia dziewczynka bardzo lubiłam koty - wdzięk połączony z indywidualnością, przyjemnym mruczeniem, błyskiem w oku i nutką tajemniczości był czymś, co już wtedy mi się spodobało.

Później to ucichło i pojawiły się pierwsze zwierzątka w moim domu - świnka morska, następnie chomik, królik miniaturka, rybki. Jednak zawsze czegoś mi brakowało - bliższego kontaktu. Co to za przyjemność oglądać swojego pupila przez szkło lub kratki, prawda? Zapragnęłam psa, ale rodzice nie chcieli mi go kupić. Postanowiłam, że sama uzbieram pieniądze. Byłam młoda, głupia i biedna (jak przystało na 13/14-latkę), więc misja zakończyła się niepowodzeniem.

Od tamtego czasu w mojej głowie rodziły się różne pomysły - kameleon, jaszczurka i inne, byleby nie kolidowało z alergią mojej mamy na zwierzątka futerkowe, która została odkryta, kiedy miałam króliczka (niestety musiałam go oddać, ale trafił w dobre ręce mojej przyjaciółki).

W wakacje 2008 nad moją rudo-czerwoną głową zaświeciła się żaróweczka - KOT. Zaczęłam czytać o rasach i po długim czasie spędzonym nad tekstami zdecydowałam, że będzie to kot syberyjski. Ten temat stał się dla mnie wręcz obsesją. Godzinami siedziałam przed komputerem, czytając o sybirkach, o pielęgnacji, o zdrowiu, o żywieniu, o zachowaniach - to wszystko sprawiało mi niesamowitą radość, sprawiało, że jeszcze bardziej pragnęłam mieć za przyjaciela kota syberyjskiego, a to wszystko przyprawiałam wpatrywaniem się w zdjęcia tych kotów.

Później przeglądałam strony hodowli, które znajdują się niedaleko mojej miejscowości, zorientowałam się w cenach i postanowiłam zbierać pieniądze. Zbliżały się moje 18. urodziny, a to oznaczało zastrzyk gotówki. Niestety nie uzbierało się wystarczająco dużo, co mnie zdemotywowało i to bardzo. Kasa niestety poszła na inne rzeczy, a ja obecnie uważam to za wielki błąd w moim życiu, bo wystarczyło ją odłożyć, poczekać aż do skarbonki wpadnie więcej pieniędzy i kupić wymarzonego kotka, a nie przepuszczać kasę.

No cóż, co się stało, to się nie odstanie. Postanowiłam, że studia, kiedy już moja sytuacja życiowa się ustabilizuje (czyt. osiądę w jakimś mieszkanku w mieście, w którym będę studiować), to będzie dobry czas na kupienie kota. Zorientowałam się jakie są hodowle w pobliżu miasta, do którego się przeprowadzam, dowiedziałam się jaka kwota jest mi potrzebna, by sprawić sobie kota i ile dokładnie potrzebuję na akcesoria dla niego.

Tak więc od października, kiedy będę miała stałe dochody (czyt. kasę od rodziców na utrzymanie) będę oszczędzać (czyt. prawie głodować) żeby jeszcze na pierwszym roku, najlepiej wiosną stać się szczęśliwą posiadaczką kota syberyjskiego. A może ktoś chce mnie wesprzeć finansowo, bo jakoś w loteriach i konkursach szczęścia nie mam?

Tak, to już ten moment, kiedy mój post się nareszcie kończy. Gratuluję tym, którzy przeczytali go w całości. Dziękuję za uwagę.

Życzę miłego dnia,
Ina.

Porcja aktualnych wiadomości. Dodane 6 stycznia 2010r.

Znalazłam wymarzonego kotka! Ruda cętkowana kicia. Od początku chciałam rudą kotkę i proszę - przez półtora roku nie zmieniłam zdania i nareszcie realizuję moje marzenie.

Poszerzyłam obszar polowań na kota. Gdy zobaczyłam ogłoszenie o kociętach, to wiedziałam, że ta mała ruda będzie moja, a miejscowość, w której mieści się hodowla nie miała znaczenia. Tak więc niebawem wybieram się do Warszawy.

W pierwszy czy drugi dzień świąt Bożego Narodzenia wykonałam telefon. Później z panią Kamilą przerzuciłyśmy się na kontakt mailowy. Dostałam dwie porcje zdjęć z różnych sesji, jestem informowana o życiu całej kociej gromadki, o wadze mojej małej (a jest najcięższa z rodzeństwa), o jej przygodach itp.

Zaliczka jest już wpłacona. Lista zakupów skompletowana, wszystko czeka w "koszykach" w zoologicznych sklepach internetowych.

20-21 lutego kociasta zamieszka ze mną.

l. gwiazdeczka

ale się rozpisałaś Wesoly

witamy z księciuniem na forum i życzymy powodzenia w poszukiwaniu kociaka! i muszę Cię wyprowadzić z błędu - Twoja sytuacja życiowa na studiach się niestety nie ustabilizuje, tylko jeszcze bardziej pogmatwa Mruga

ale wierz mi - to najprzyjemniejsze zamieszanie w całym życiu!

Ina.

Z ustabilizowaniem chodziło mi o to, że będę miała stałe miejsce zamieszkania na kilka lat, że nie czeka mnie lada moment przeprowadzka na drugi koniec kraju. Wesoly

Kaktusia

LaDeeDa, cieszę się że w końcu się ujawniłaś Wesoly

Witam na forum świeżo upieczoną (jak i ja) studentkę. A że spytam na co się wybierasz?

Ina.

Na organizację produkcji filmowej i telewizyjnej.

l. gwiazdeczka

Mag

Witam! Wszak jestem na forum krótko, ale życze miłego forumowania Mruga

Ina.

Krótka aktualizacja w pierwszym poście. Mruga

Kaktusia

Hoho! Super Wesoly

Czekamy na malutką z niecierpliwością!